Z historii sportu. Olimpijski mistrz z Kościerzyny [GALERIA ZDJĘĆ]

Zdecydowaliśmy się przybliżyć naszym Czytelnikom postać wybitnego sportowca, jakim niewątpliwie był Gustav Felix Flatow.

Gustav Felix Flatow urodził się w rodzinie żydowskiej 7 stycznia 1875 roku w Kościerzynie. W Kościerzynie mieszkał do 1890, kiedy rozpoczął edukację w zawodzie kupca w Berlinie. W 1892 r. do Berlina przeprowadziła się również rodzina Gustava. Już w 1893 r. wstąpił do berlińskiego Towarzystwa Gimnastycznego. W 1896 r. jako czołowy zawodnik reprezentacji Niemiec wziął udział w pierwszych nowożytnych igrzyskach olimpijskich w Atenach. Tam wywalczył z drużyną tytuł mistrza olimpijskiego w konkursie gimnastycznym na poręczach oraz drążku. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach nie przyznawano złotych medali zwycięzcom. Nie było także oddzielnej uroczystości wręczenia nagród. Złote medale po raz pierwszy zostały wprowadzone na igrzyskach w 1904 w Saint Louis.

W Atenach, wszystkie nagrody były rozdawane przez Króla Jerzego na specjalnej ceremonii tuż przed ceremonią zamknięcia, w ostatnim dniu igrzysk. Oficjalnymi nagrodami były srebrne medale, wieńce z gałązkami oliwnymi i zaświadczenie o pierwszym miejscu, brązowe medale, wieńce laurowe i certyfikaty za drugie miejsce oraz pamiątkowe medale dla każdego zawodnika biorącego udział w rywalizacji.

Gustav Flatow wziął udział również w igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1900 roku, jednak tam nie odniósł zwycięstw. Potem, definitywnie zakończył czynną karierę sportową i zajął się głównie kupiectwem. W 1904 r. wystąpił z Towarzystwa Gimnastycznego. Ożenił się z Margaretą Lamm urodzoną 19 marca 1885 roku w Berlinie. Doczekali się dwójki dzieci. Wspomniana wcześniej działalność kupiecka szła mu na tyle dobrze, że w połowie lat 20. XX wieku stał się udziałowcem firmy tekstylnej z Holandii.

Po przejęciu władzy przez Hitlera w 1933 roku, ze względu na żydowskie pochodzenie, zdecydował się wyemigrować właśnie do Holandii. Gustav Felix Flatow, dzięki swoim kontaktom, skutecznie ukrywał się przed władzami okupacyjnymi.

Taka sytuacja utrzymywała się do końca 1943 roku. Został schwytany, a następnie aresztowany przez hitlerowców w noc sylwestrową 31 grudnia 1943 r . Wybitny sportowiec został uwięziony w obozie przejściowym w Westerbork położonym w północno-wschodniej Holandii. Warto podkreślić, że obóz ten pełnił rolę miejsca tranzytowego, skupiającego Romów i Żydów holenderskich przed deportacjami do niemieckich nazistowskich obozów zagłady i koncentracyjnych. 26 lutego 1944 r. Gustav Flatow został osadzony w obozie koncentracyjnym Theresienstadt (obecnie miasto Terezin w północnych Czechach). Tam też umiera z głodu i wycieńczenia 29 stycznia 1945 r. Trzeba w tym miejscu wspomnieć, że ten niemiecki okaz tężyzny fizycznej w dniu śmierci ważył tylko 20 kilogramów.

Dodajmy, że w tym samym obozie zamordowano również w 1942 r. jego kuzyna Alfreda Flatowa urodzonego w 1869 r. w Gdańsku. Był on podobnie jak Gustaw drużynowym mistrzem olimpijskim w konkursie gimnastycznym na poręczach oraz drążku, prócz tego jednak był indywidualnym mistrzem olimpijskim w konkursie na poręczach oraz zajął drugie miejsce w konkursie indywidualnym na drążku.

W 1986 roku w Republice Federalnej Niemiec wydano znaczki z podobiznami obu mistrzów olimpijskich, zaś w 1996 okolicznościowy list numi-zmatyczno-filatelistyczny. Natomiast w 1997 roku uczczono również pamięć kuzynów zmieniając nazwę ulicy prowadzącej na Stadion Olimpijski w Berlinie z Reichsspo-rtfeldstraße na Flatowallee. Nazwisko Flatow nosi również hala sportowa (Flatow-Sporthalle auf der Lohmühle-ninsel) w centrum Berlina położona przy ul. Vor dem Schlesischen Tor. Nazwisko wybitnego kościerzaka noszą również szkoły sportowe.

Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Ziemi Kościerskiej w Kościerzynie