Alimenciarze poszukiwani przez policję. To oni nie płacą na własne dzieci! Zobacz aktualną listę osób z listem gończym!

Obowiązek płacenia alimentów jest jednym z najważniejszych obowiązków wynikających z prawa rodzinnego. Alimenty to świadczenia pieniężne, które ma obowiązek płacić rodzic, który nie ma przy sobie dziecka lub jest z nim, ale nie zapewnia mu odpowiednich warunków materialnych. W Polsce istnieją przepisy regulujące ten temat, a ich celem jest zapewnienie dziecku odpowiedniego utrzymania i opieki.

Obowiązek płacenia alimentów mają rodzice, którzy nie mieszkają z dzieckiem lub są z nim, ale nie zapewniają mu odpowiednich warunków materialnych. W przypadku rozwodu lub separacji to zazwyczaj rodzic, u którego dziecko nie mieszka, musi płacić alimenty na rzecz dziecka. Obowiązek płacenia alimentów może też dotyczyć innych osób, takich jak rodzice, dziadkowie czy ojczym lub macocha dziecka.

Niepłacenie alimentów jest karalne i może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi. Osoba, która nie płaci alimentów, może zostać ukarana grzywną lub nawet karą pozbawiona wolności. Przepisy prawne przewidują różne kary w zależności od tego, jak długo trwało zaniedbanie w płaceniu alimentów.

• Jeśli dłużnik alimentacyjny zalega z płatnościami nie dłużej niż przez 3 miesiące, to wówczas wierzyciel ma prawo wystąpić do sądu o egzekucję alimentów. W takiej sytuacji sąd może zastosować egzekucję przymusową, czyli nałożyć na dłużnika karę grzywny lub pozbawienia wolności.
• Jeśli dłużnik alimentacyjny zalega z płatnościami dłużej niż przez 3 miesiące, to może on zostać ukarany grzywną lub pozbawieniem wolności. W takiej sytuacji wierzyciel ma prawo złożyć wniosek o przyspieszone postępowanie egzekucyjne, które skutkuje szybszym i skuteczniejszym dochodzeniem wierzytelności alimentacyjnej.

Niewywiązywanie się z wyroku sądu w Kodeksie karnym ujęte zostało w art. 209 i określone jako niealimentacja.

Art. 209 Kodeksu karnego

§ 1.

Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 1a.

Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2.

Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 1a następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego.

§ 3.

Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 1a odbywa się z urzędu.

§ 4.

Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1, który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiścił w całości zaległe alimenty.

§ 5.

Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeżeli nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego sprawca przestępstwa określonego w § 1a uiścił w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.