Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Sztandar Cechu Piekarskiego to jeden z zabytków Muzeum Ziemi Kościerskiej

Joanna Surażyńska
Joanna Surażyńska
Muzeum Ziemi Kościerskiej
XIX-wieczny Sztandar Cechu Piekarskiego z Kościerzyny prezentowany na ekspozycji stałej Muzeum Ziemi Kościerskiej jest jednym z kilku, jakie w swoich zbiorach posiada placówka. Aby zrozumieć, jaką ten rodzaj zabytku ma wartość historyczną, trzeba sobie uświadomić, że każdy sztandar jest w swej materii unikatowy i jedyny. W swojej istocie jest widocznym, rozpoznawalnym znakiem, symbolem dla wszystkich osób, które wokół niego się grupują. Taką grupę mogli stanowić przedstawiciele danego zawodu (rzemiosła), którzy współpracowali ze sobą w ramach organizacji cechowej, np. w Cechu Piekarskim.

Sztandar Cechu Piekarskiego

W wiekach XVI-XVIII nie odnajdujemy przykładów wytworzenia się rzemiosła piekarniczego w Kościerzynie. Dopiero w 1776 roku w mieście wymieniony jest jeden zawodowy piekarz. W 1858 r. w Kościerzynie notuje się 8 mistrzów piekarskich, którzy przynależą do samodzielnego Cechu Piekarskiego utworzonego w 1853 r. W roku 1907 r. było ich już wraz z cukiernikami 15.

Prezentowany sztandar kościerscy piekarze zdecydowali się ufundować w 1886 r. Świadczy o tym umieszczona na płacie sztandaru wykonanego w technice malarskiej data umieszczona po bokach głównego wizerunku - godła cechu piekarskiego w postaci precla zwieńczonego koroną, trzymanego przez dwa lwy i umieszczonego pod nim sękacza zwanego „Królem wypieków”.

Kompozycję sztandaru uzupełniają umieszczone w narożach płatu liście dębiny wraz z żołędziami oraz na górze i u dołu godła napisy wykonane stylizowanym krojem liter zbliżonym do szwabachy: "Cech Piekarski" oraz „Kościerzyna". Dzięki zachowanemu na drzewcu sztandaru mosiężnemu gwoździowi w formie tarczy wiemy, że został on wykonany w Wytwórni Chorągwi G.B.HANCKE w Lipsku.

Na uwagę zasługuje natomiast jeden detal, który sprawne oko pasjonata historii wychwyci bardzo szybko. Mianowicie, dlaczego sztandar mimo powstania w okresie pruskim i przy dominującej niemczyźnie posiada polskie napisy? Otóż rozwiązanie tego problemu stanowi fakt zmiany przynależności państwowej Kościerzyny w 1920 r. i włączenia jej w struktury odrodzonego w listopadzie 1918 r państwa polskiego.

Zrzeszeni w cechu kościerscy piekarze, zwłaszcza Polacy, prawdopodobnie nie mając funduszy na ufundowanie nowego sztandaru zdecydowali się wówczas na przemalowanie dotychczasowego sztandar i umieszczeniu polskiego zapisu na pierwotnym zapisie w języku niemieckim: „Bäcker Innung - Berent”.

Sztandar przetrwał szczęśliwie do dzisiejszych czasów, choć nieznane są jego losy z czasów okupacji hitlerowskiej i powojennych. W końcu lat 80. XX wieku przekazany został przez Cech Rzemiosł Różnych w Kościerzynie na ręce dra Jerzego Knyby, twórcy kościerskiego muzeum, który włączył go do zbiorów muzealnych. W 2007 roku sztandar poddany został pełnej konserwacji i cieszy oko na ekspozycji stałej muzeum.

od 12 lat
Wideo

Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na koscierzyna.naszemiasto.pl Nasze Miasto